Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

Λάθος παραλία

7 το πρωί
Η άμμος εντυπωσιακά φροντισμένη. Τα κρεβατάκια άψογα τοποθετημένα στην σειρά σαν στρατιωτική παράταξη. Οι ομπρέλες όλες σχεδόν στη θέση τους. Κάλαθοι με σκουπίδια της προηγούμενης μέρας περιμένουν την σειρά τους να αδειάσουν και δίπλα τους μια μεταλλική κατασκευή φιλοξενεί πλαστικές μπουκάλες του νερού προς ανακύκλωση. Ένας εργάτης αδειάζει με σβελτάδα τους καλάθους και ρίχνει τα σκουπίδια σε μια μεγαλύτερη σακούλα. Προς μεγάλη μου έκπληξη αφαιρεί από μέσα τα μπουκάλια του νερού και αδειάζει ότι νερό έχει απομείνει στην άμμο. Είναι δυνατόν να τα ξεχωρίζει για ανακύκλωση?!! Ενθουσιάστηκα! Όμως το έξυπνο παιδί άλλο έχει στο νου! Αδειάζει τα μπουκάλια για να μην βαραίνουν οι σακούλες στο κουβάλημα. Γέλασα! Ας είναι…
Έστησα την φωτογραφική μου με τριπόδι σε ένα ύψωμα και όταν βρήκα το κατάλληλο πλάνο δούλεψα με το concept του time lapse photography. Στην συγκεκριμένη περίπτωση βγάζω μια φωτογραφία κάθε 15”. Παρατηρώ την κίνηση, τις συνήθειες των λουομένων... και ο χρόνος κυλά. Μετά από καμιά ώρα και καμιά 200αριά φωτογραφίες τα πακετάρω και φεύγω για να ξαναγυρίσω στις 10.

10 το πρωί
Όλοι οι σκουπιδοτενεκέδες άδειοι και επενδυμένοι με σακούλια του Δήμου. Οι ομπρέλες στην θέση τους. Κάποιες ανοιχτές φιλοξενούν ήδη τους επισκέπτες της μέρας. Κόσμος καταφθάνει συνεχώς. Εστίασα την κάμερα στο ίδιο περίπου πλάνο και επανέλαβα την διαδικασία. Αρχίζει η ιστορία...

1 το μεσημέρι
Η παραλία σφύζει από ζωή. Κόσμος συνωστίζεται στο ξύλινο δρομάκι στην άμμο. Νεαροί τρέχουν. Παιδάκια γεμίζουν τα κουβαδάκια τους με άμμο και νερό. Ακόμα μια ώρα φωτογράφισης.

3 το απόγευμα
Συνωστισμός. Τα κρεβατάκια γέμισαν και οι πίσω ομπρέλες φιλοξενούν κόσμο ξαπλωμένο σε πετσέτες. Μουσική, φαγητό, εφημερίδα περιοδικά, παγωτό χωνάκι, ρακέτες, μπάλα, water sports...you name it!

7 το βράδυ
Ο ήλιος έγειρε αφήνοντας πίσω του το γλυκό φώς του απογεύματος.
Οι περισσότεροι έχουν αποχωρίσει. Οι ομπρέλες έχουν ήδη μαζευτεί. Τα κρεβατάκια μπαίνουν στην θέση τους. Αποτσίγαρα δεν φαίνονται από εδώ αλλά ούτε και βλέπω σκουπίδια έξω από τους καλάθους. Τι γίνεται εδώ?
Που είναι η ανευθυνότητα και η αδιαφορία?
Ήρθα για την παραγωγή ενός spot που μας προσκαλεί να σεβόμαστε τις παραλίες μας. Έχασα δηλαδή ολόκληρη μέρα να τραβώ φωτογραφίες μιας παραλίας υπόδειγμα? Κάποιο λάκκο έχει η φάβα!

«Ήρτες σε λάθος παραλία», μου είπαν! «Δαμέ εν ούλλοι ξένοι τζιε ο διαχειριστής της παραλίας έσιει μανία να καθαρίζεται ο τόπος που το πρωίν ως το δέιλις».
«Δηλαδή αν πάω σε άλλη παραλία που έχει πιο πολλούς Κυπραίους πως θα είναι η κατάσταση?»
«Εσύ μάνα μου κάμνεις μεσάνυχτα!»

Τα μαζεύω. Σε λίγο δεν θα φαίνεται ψυχή. Προβληματίζομαι all the way home! Πριν ψάξω για την παραλία με ‘ούλλον Κυπραίους’ χρειάζομαι ακόμα μια μέρα ‘κατασκοπείας’ σε αυτή την παραλία. Αυτή τη φορά όχι από ψηλά αλλά εκεί κάτω στην άμμο. Πάνω και κάτω από τα κρεβατάκια. Να δω ποιος ξαπλώνει και τι κάνει!

Τι καλά να είναι όλοι Κυπραίοι!
Αλλά ήντα ξέρω!!
_____________________________________

2 σχόλια:

Aceras Anthropophorum είπε...

Είναι για να κλαίεις πολλές φορές. Αλλά ο κόσμος αλλάσσει. Την περασμένην εφτομάδαν εγκαινιάσαμεν την πιο σύχρονην μονάδαν επεξεργασίας στερεών αποβλήτων τζιαι κάποιος επίσημος είπεν ότι στόχος είναι να μην υπάρχει καμία χωματερή. Τζιαι άμα συγκρίνεις την κατάσταση με πριν 10 χρόνια, η διαφορά είναι τεράστια.

Συνέχισε να φωτογραφίζεις τζιαι να γράφεις, διότι έτσι ο κόσμος αλλάζει πιο γρήγορα.

EA είπε...

Aceras καλημέρα!

Μόλις μπήκα στο blog μου σήμερα και είδα 'σχόλιο 1'... σκέφτηκα κάποιος ανώνυμος! Αλλά τι ευχάριστη εκληξη να έρχεται απο κάποιον που 'παρακολουθώ':)
Το δικό σου είναι και το πρώτο σχόλιο στο blog! Καί είναι και σχόλιο απο εκείνα που θέλεις να διαβάζεις συχνά! Χάρηκα πολύ! :)

Έχεις μεγάλο δίκαιο, τα πράγματα αλλάζουν και ευτυχώς όχι πάντα προς το αρνητικό...απλά χρειάζεται υπομονή, χρόνος και επιμονη! Εύχομαι μόνο να υπάρχουν εκεί που τα χρειαζόμαστε!

Καλή σου μέρα!